Ես կախարդված եմ միշտ նույն երազով: Ինձ թվում է, որ ես իմ ամբողջ կյանքը կախարդված եմ: Իմ անցկացրած կյաքը երազ է, երբ արթնանամ այս երազը կավարտվի և ես կփոքրանամ: Բոլոր իմ անցկացրաց ժամերը, ճամբորդություները, իմ ընկեուհիների հետ ժամանակը ոնց որ աչքի խաբկանք է: Իսկ հետո հասկանում եմ,որ երազը լինում է չքնաղ: Իսկ այս երազը այդքան չքնաղ չէ քան իրականը: Իրական երազում ամեն ինչ կատարվում է, իսկ կյանքում ոչ: Կյանքում հրաշքներ չի կատարվում նաև կախարդանքը: Երբ ես փոքրիկ էի մտածում էի, որ հիմա ես քնած եմ և երազ եմ տեսնում։ Երբ ավարտվի այս երազը ես կարթնանամ և ևկգնամ իմ սիրելի աշխատանքին։ Ես կունենամ երկու երեխա, մենք միասին կապրենք Պարիզում։ Անցնում են տարիներ և ես չեմ արթնանում արդեն հասկանում եմժ, որ այդ ամենը երազ չէ այլ իրական կյանք։ Եվ այսպիսով ես կավարտեմ իմ շարադրությունը։
Արփինե Խաչատրյանի բլոգ 