Դասարանում
Կարդում ենք Տերյան
Աշուն է. օրերը ցրտում են
Աշուն է. օրերը ցրտում են…
Գիշերը սուզվում է միգում.
Այնքան քնքշություն կա սրտում իմ,
Այնքան մեղմություն իմ հոգում։
Այնքա՜ն տխրություն, և անուշ է,
Անուշ է ցավն այս հետին.—
Բոլորը երազ է և հուշ է,
Ոսկի է — թափվում է գետին…
1. Անծանոթ բառերը դուրս գրի՛ր և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր:
Միգում — Երկրի վրա իջած մառախուղի թանձր շերտ:
Հետին — Վերջին տեղը՝ ծայրում եղող, վերջին:
Հուշ — Անցյալի տպավորությունների՝ անցքերի ևն վերականգնումը գիտակցության մեջ:
2. Առանձնացրու՛ աշունը նկարագրող տողերը հերոսի զգացումը նկարագրող տողերից:
Աշուն է. օրերը ցրտում են…
Գիշերը սուզվում է միգում.
Ոսկի է — թափվում է գետին…
Ոսկի է — թափվում է գետին…
Իմ կարքիծով, բանաստեղծը ուզում էր ասել, որ աշունը ինչպես երազ լինի, և տերևները թափվում են գետի մեջ։
4. Քո կարծիքով ինչի՞ն է վերաբերում ոսկի է բնորոշումը՝ աշնան՞նը, երա՞զին, հուշի՞ն, թե՞ այլ բանի:
5. Ի՞նչն է իշխում բանաստեղծության մեջ՝ պատկե՞րը, ձա՞յնը, գու՞յնը, զգացո՞ւմը, այլ:
Տնային աշխատանք
Կարդա՛ բանաստեղծությունը
Տխրություն
Սահուն քայլերով, աննշմար, որպես քնքուշ մութի թև,
Մի ըստվեր անցավ ծաղիկ ու կանաչ մեղմիվ շոյելով.
Իրիկնաժամին թփերն օրորող հովի պես թեթև
Մի ուրու անցավ, մի գունատ աղջիկ ճերմակ շորերով…
Արձակ դաշտերի ամայության մեջ նա մեղմ շշնջաց,
Կարծես թե սիրո քնքուշ խոսք ասաց նիրհող դաշտերին.—
Ծաղիկների մեջ այդ անուրջ կույսի շշուկը մնաց
Եվ ծաղիկները այդ սուրբ շշուկով իմ սիրտը լցրին…
Читать далее «06.03.2020» →
Արփինե Խաչատրյանի բլոգ 