День: 24 ноября 2020

Գեներալ, կայսր և պատմական գլխավոր դեմքերից մեկը՝ Նապոլեոն Բոնապարտը, պատմության մեջ մտավ որպես մի հազվագյուտ կերպար, որը իր մեծ ներդրումն է ունեցել արդիականացման գործում: Զարմանալի չէ, որ բազմաթիվ պատմաբաններ ու հետազոտողներ իրենց ողջ կյանքը զոհաբերում են ֆրանսիացիների առաջին կայսեր մասին  բացահայտումներ անելուն: Այնուամենայնիվ, Նապոլեոնի մասին որոշ զավեշտալի պատմություններ դժվար թե հայտնվեն դասագրքերում: Ստորև ներկայացնում ենք դրանցից մի քանիսը:

1. Նա այնքան էլ ֆրանսիացի չէր

Նապոլեոնը ծնվել է Կորսիկա կղզու իտալական ափին: Ֆրանսիայում դպրոց հաճախելով՝ նրան հաճախ ծաղրում էին իր կորսիկական շեշտադրման պատճառով: Նրա ընտանիքը շատ ավելի իտալական էր, քան ֆրանսիական, քանի որ կղզին Ֆրանսիայի տիրապետության տակ էր անցել Նապոլեոնի ծնունդից մեկ տարի անց միայն: Նա նույնիսկ կորսիկական ազգայնական էր և ցանկանում էր ֆրանսիական թոթափել իր հայրենիքից: 1780 և 1790  թվականներին նա բազմիցս վերադառնում է Կորսիկա, որտեղ էլ սկսում է գիտակցել, որ դա մի գավառական կղզի է և, որ մայրցամաքը ավելի մեծ հնարավորություններ էր ընձեռնում: Որոշելով դառնալ ավելի ֆրանսիացի՝ Նապոլեոնը իր ազգանունը Բուոնապարտից դարձնում է Բոնապարտ, չնայած որ դեռ Փարիզում մի երիտասարդ ուսանող էր:

2. Տարիքային մեծ տարբերությունը

Ժոզեֆին դը Բոհարնեն 32 տարեկան այրի էր՝ հաստատված ֆրանսիական ազնվականների շրջապատում, երբ հանդիպում է 26 ամյա և դեռևս շատ երկչոտ Նապոլեոն Բոնապարտին: Վեց ամիս անց նրանք պաշտոնապես ամուսնանում են: Ըստ շուկների իրենց տարիքային տարեբերությունը մեղմացնելու համար ամուսնական վկայականի վրա Ժոզեֆինի տարիքը 4 տարով նվազեցրել են, իսկ Նապոլեոնինը՝ 18 ամսով ավելացրել:

Նապոլեոն Բոնապարտի սիրային նամակը Ջոզեֆինային

3. Նա սիրում էր կսմթել

Ակնհայտորեն նա ուներ մի վատ սովորություն, որը, մեղմ ասած, իրեն շրջապատող մարդկանց սրտով չէր: Լյուի Կոնստան Վերին՝ կայսեր վստահելի ծառայապետը, իր հուշերում պատմում է Բոնապարտի «թափառող» ձեռքերի մասին՝ հաստատելով, որ երբ նա լավ տրամադրություն էր ունենում, սիրում էր կսմթել իր մտերիմ ընկերների ականջների ծայրերը: Նա սիրում էր նաև կսմթել կանանց քթերը, իր ընկերների այտերը՝ մինչև դրանք կկապտեին, երեխաների դնչերը՝ հակառակ նրանց մայրերի դժգոհություններին:

4. Տարաձայնություն շների հետ

Նապոլեոնը շատ էր սիրում իր կնոջը՝ Ժոզեֆինին: Սակայն, ամեն ինչ այնքան էլ հարթ չէր. կարծես թե վերջինս իր մոպս ցեղատեսակի Ֆորտուն անունով շանը նախընտրում էր ամուսնուց: Ֆորտունը սովորություն ուներ քնել Ժոզեֆինի անկողնում, իսկ Բոնապարտը ստիպված էր կա՛մ ընդունել այդ պայմանը, կա՛մ էլ այլ անկողնում քնել: Ամուսնական առաջին գիշերը Ֆորտունը նույնիսկ հարձակվել է Նապոլեոնի վրա, կծել նրան և սպի թողել նրա ծնկին:

Նապոլեոն Բոնապարտ և Ժոզեֆինա. մի սիրո պատմություն

5. Նա այնքան էլ կարճահասակ չէր

Շատերը համոզված են, որ Նապոլեոնը բավական ցածրահասակ է եղել: Բայց արդյո՞ք այդպես է: Ներկայիս չափանիշներով ՝ այո, նա՝ իր 1.70 մետր հասակով կարող է ցածրահասակ համարվել: Բայց իր դարաշրջանում այդ հասակը համարվել է միջին: Ուրեմն որտեղի՞ց է գալիս այս միֆը: Այն ստեղծել են անգլիացի ծաղրանկարիչները, որոնք Անգլիայի և Ֆրանսիայի միջև բախումների ժամանակ ֆրանսիացիների կայսերը ներկայացրել են որպես զավեշտալի պատերազմի փոքրիկ առաջնորդ:

6․ «На поле он »’ այսպես էին ռուսները մասերի բաժանում հզոր առաջնորդ Նապոլեոն Բոնապարտի անունը:

7․Նապոլեոնն օրական քնում էր երկուսից երեք ժամ: Դա նրան բավական էր: Ու ընդհանրապես, Նապոլեոնը քունը համարում էր ժամանակի կորուստ:

8.Նապոլեոնը շատ էր սիրում իտալական օպերաներ: Հատկապես սիրում էր «Ռոմեո և Ջուլիետ»-ը: Սակայն նա թատրոնում երբեք չէր ծափահարում: Հանդիսատեսը, սարսափելով Նապոլեոնից, նույնպես չէր համարձակվում ծափահարել ու օպերայի ավարտից հետո օդում միշտ լռություն էր կախվում:

Աղբյուր https://blog.mediamall.am/?id=64559
Աղբյուրը՝ catawiki.eu

«Մի՛ վախեցիր կորցնելուց. ոչ մի լավ բան երբեք չի կորչում»
Նոբելյան մրցանակակիր Ջոն Սթեյնբեքը միգուցե ավելի շատ հայտնի է որպես «Էդեմից Արևելք», «Ցասման ողկույզները» և «Մկների ու մարդկանց մասին» վեպերի հեղինակ, բայց նա աչքի է ընկել նաև իր հարուստ նամակագրությամբ:«Սթեյնբեք. կյանքը նամակներում» գրքի մեջ ներկայացված է հեղինակավոր գրողի ոչ սովորական կենսագրությունը: Այստեղ գրողի մտախոհ, սրամիտ, անկեղծ, խոցելի և մերկացնող 850 նամակներն ուղղված են ընտանիքին, ընկերներին, իր խմբագրին և ինչ-որ չափով հայտնի և ազդեցիկ հասարակական գործիչներին:    Նամակագրությունների մեջ առանձնանում է  1985 թվականին ավագ որդուն՝ Թոմին, գրված հետևյալ գեղեցիկ պատասխան նամակը, որտեղ պատանին խոստովանում է, որ գիշերօթիկ դպրոց հաճախելու տարիներին անհույս սիրահարվել է Սյուզան անունով մի աղջկա:    Սթեյնբեքի զգայուն, լավատեսական, հավիտենական, անսահման խորաթափանց  և իմաստուն խոսքերը դրոշմվում են յուրաքանչյուր մարդու սրտում և մտքում:Նյու Յորք  3 Նոյեմբերի 10, 1958 թվական    Թանկագին Թոմ    Այսօր առավոտյան ստացանք նամակդ: Ահա և իմ պատասխան նամակը:    Նախ և առաջ սիրահարվելը շատ լավ բան է, դա լավագույն բանն է, որ կարող է պատահել մարդու հետ: Թույլ չտաս որևէ մեկին այն աննշան ու անարժեք դարձնել:    Կան սիրո մի քանի տեսակներ. դրանցից մեկը եսասիրական, անազնիվ, ժլատ, ինքնասիրահարված մի զգացմունք է, որն օգտագործում է սերը մեծամտանալու համար: Դա սիրո տգեղ և խեղաթյուրված տեսակն է: Մյուս տեսակն օգնում է ներսումդ եղած ամենալավ բաները դուրս հանել՝ և՛ բարությունը, և՛ ուշադրությունը, և՛ հարգանքը: Դա ոչ միայն հասարակության հանդեպ հարգանքն է, որը դրսևորվում է  պահվածքի ու վարվելակերպի միջոցով, այլև կա ավելի մեծ հարգանք, որը մեկ այլ անձի՝ որպես եզակի և արժեքավոր մեկի ընդունումն է: Առաջին տեսակը հիվանդ, փոքր և թույլ կդարձնի քեզ, իսկ երկրորդը կարող է ուժ, քաջություն և բարություն հաղորդել ու նույնիսկ իմաստնություն, որի մասին նույնիսկ չես իմացել:    Դու ասում ես, որ քո սերը դատարկ չէ: Եթե  զգացմունքը խորն է, վստահաբար այն դատարկ չէ:    Ես չեմ կարծում, որ դու ինձ գրել ես հարցնելու համար, թե ինչ ես զգում, երբ սիրում ես: Դու ավելի լավ գիտես, քան որևէ մեկը: Բայց ես կփորձեմ իմ խորհուրդներով օգնել քեզ և ահա թե ինչ կասեմ:    Վայելիր սերը և ուրախ ու շնորհակալ եղիր դրա համար:    Սիրո նպատակը ամենալավ ու ամենագեղեցիկ բանն է: Փորձիր ապրել դրանով:    Եթե սիրում ես մեկին, կարող ես ասել նրան այդ մասին. միայն պետք է հիշես, որ որոշ մարդիկ շատ ամաչկոտ են, և երբեմն պետք է այդ ամաչկոտությունը հաշվի առնել:    Աղջիկները զգում ու հասկանում են, թե դու ինչ ես զգում, բայց նրանք սովորաբար սիրում են նաև լսել այդ մասին:    Երբեմն պատահում է, որ զգացմունքդ այս կամ այն պատճառով փոխադարձ չի լինում, բայց այն քո զգացմունքը պակաս արժեքավոր կամ պակաս լավը չի դարձնում:    Ես գիտեմ, թե ինչ ես դու զգում, քանի որ ես նույնպես սիրում եմ և ուրախ եմ, որ դու ևս սիրում ես:   Մենք ուրախ կլինենք հանդիպել Սյուզանին  :Էլենը(Ջոն Սթեյնբեքի կինը — Ա.Հ.) մեծ ուրախությամբ կկազմակերպի այդ հանդիպումը: Նա նույնպես շատ բան գիտի սիրո մասին և գուցե իր խորհուրդներով ավելի շատ օգնի քեզ, քան ես:    Մի վախեցիր կորցնելուց: Եթե այն ճիշտ է, ապա կիրականանա: Գլխավորը չշտապելն է: Ոչ մի լավ բան երբեք չի կորչում:Սիրով՝ՀայրիկԱռաջադրանք:
Կարդալ նամակը, հասկանալ, վերլուծել:Համաձայն եք «Մի՛ վախեցիր կորցնելուց. ոչ մի լավ բան երբեք չի կորչում» մտքի հետ, եթե այո, ինչու, եթե ոչ, ինչու: