Դաս 7 (19.11.-23.11.)

Ականագունդը պատված է երեք թաղանթներով՝ սպտակուցաթաղանթ, ակնաթաղանթ, ցանցաթաղանթ։ Սպիտակուցաթաղանթն ու ակնաթաղանթն իրականացնում են պաշտպանական և սնուցող գործառույթ։ Ակնագունդի դիմացը ծածկում է եղջերաթաղանթը։ Իսկ նրա տակ է ծիածանաթաղանթը, որը որոշում է աչքի գույնը։ Ծիածանաթաղանթի մեջտեղում բիբն է, որը կարող է ռեֆլեքսաբար մեծանալ և փոքրանալ։ Բբի հետևում է ակնաբյուրեղը, որը երկուռուցիկ ոսպնյակ է։ Ծիածանաթաղանթի հարևանությամբ թաարթիչավոր մարմիններն են, որի մկանները փոխոմ են ակնաբյուրեղի կորությունը։ Դրա շնորհիվ էլ մենք տեսնում ենք հստակ առարկայի պատկեր։ Ցանցաթաղաթը ակնագդնի ներքին թաղանթն է , որն ունի երկու տեսակի լուսընկալիչներ՝ցուպիկներ և սրվակներ։ Ցուպիկներն ընդ որում սրվակներից շատ են և ունեն բարձր լուսազգայություն։ Չնայած սրվակների քչությանը նրանք ընկալում են ու տարբերակում գույները վառ լույսի ժամանակ։Բբի դիմաց սրվակների կուտակման տեղը կոչվում է դեղին բիծ։ Ցանցաթաղանթի այն մասը, որտեղից հեռանում է տեսողական նյարդը և չունի ընկալիչներ կոչվում է կույր բիծ։ Առարկաներից արտացոլված ճառագայթներն անցնում են եղջերաթաղանթի, բբի և ոսպնյակի, ապակենման մարմնի միջով, բեկվում են, և ցանցաթաղանթի վրա ստացվում է առարկայի հստակ, բյց փոքրացած ու շրջված պատկերը։ Նյարդային ազդակները տեսողական նյարդով անցոնւմ են մեծ կիսագնդերի գոտի, որտեղ ձևավորվում է տեսողական զգայութնությունը, և մենք առարկան տեսնում ենք իր բնական դիրքով ու չափով։



