Տրված բառերով կամ նրանց բառակազմական հիմքերով կազմել նախածանցավոր և վերջածանցավոր ածականներ:
Նուրբ — նրբիկ, նրբին
ողբալ — ողբալի
քաղաք — քաղաքական, քաղաքային
կարմիր — կարմրավուն,
ուժ — ուժեղ, հուր — հրե,
թախիծ — թաղծածոտլի, թաղ, աղետ — աղետավոր, բույր — , փառք — փառավոր, պողպատ — պողպատե, ածել — ածան, հարմար — անհարմար, արևմուտք — արևմտյան, վախ — անվախ, վախկոտ մեղմ — մեղմիվ, մեղմիկ, համ — անհամ, համեղ, վճար — անվճար, պոչ — պոչատ, վստահել — անվստահ, վստահելի, լեզու — լեզվանի, անլեզու, գրավել — գրավիչ, զրնգալ — զրնգուն, ձև — անձև, տձև:
Հետևյալ բառակապակցություններից կազմել ածականներ և դրանք գործածել գոյականի հետ:
Վեճ հարուցող — վիճահարուց
հյուրին մեծարող — հյրուրամեծան
միշտ բխող — մշտբոխ
սիրտ կեղեքող — սրտակեղեք
լուրջ մտածող — լրջմիտ
բույնն ավերված — բնավեր
աշխարհով մեկ սփռված — աշխարասպյուր
նոր տնկված — նորատունկ
զարդերով նախշված — նախշազարդ
երկնքի մեջ մխրճված — երկրամուխ
Լրացնել հետևյալ առածների ածականները` դրանք ընտրելով տրվածներից:
Ծանր, պաղ, լավ, սև, անպտուղ, անուշ, զորավոր, շիտակ, արդար, լավ, ոսկե:
Լեզու կա անուշ է, լեզու կա` լեղի:
Արդար յուղը ջրի տակ չի մնա:
Սպիտակ փողը սրբության օրվա համար է:
Խելքը ոսկից թագ է, ամեն մարդու գլխին չի լինում:
Անպտուղ ծառին քար գցող չի լինի:
Հեռավոր սուրբը զորավոր կլինի:
Ծանր քարը իր տեղում կմնա:
Լավ աղջիկը յոթ տղա արժե:
Շիտակ խոսքը հանաքով կասեն:
Լավ հնձվորը դաշտում էլ կհնձի, սարում էլ:
Պան ապուր, շան կերակուր:
Հետևյալ առածների մեջ լրացնել հականիշ ածականները:
Ջահելի աչքով աղջիկ առ, ահելի աչքով` ձի:
Գիտունի հետ քար քաշիր, անգետ հետ փլավ մի կեր:
Ծամը երկար, խելքը`կարճ:
Թոկի երկարն է լավ , խոսքի` կարճ:
Գիժը մի քար գցեց ծովը, հազար խելոք չկարողացան հանել:
Խոսքը մեծին, ջուրը` փոքրին:
Փորձված թանը …. մածունից լավ է:
Սև սիրտ, սպիտակ ատամ:
Մինչև հաստը բարակի հոգին դուրս կգա:
Թանկից էժան չկա: