Հայկական լեռնաշխարհը գտնվում է Փոքր Ասիա թերակղզուց արևելք, տարածվում է Սև ծովի և Հարավկովկասյան ու Վերին Միջագետքի հարթավայրերի, Իրանական և Փոքրասիական բարձրավանդակների միջև:
Հայկական լեռնաշխարհը շրջապատից առանձնացած է բարձր լինելու պատճառով և կոչվում է լեռնային կղզի: Տարածքը մոտ 400 հզ. կմ2:
Հայկական լեռնաշխարհի հիմնական լեռնագրական միավորներն են Արևելապոնտական, Փոքր Կովկաս, Կորդվաց, Հայկական Տավրոս լեռնային համակարգերը և Հայկական հրաբխային բարձրավանդակը: Արևելապոնտական լ. 400 կմ երկարությամբ ձգվում է Սև ծովի հարավարևելյան ափին զուգահեռ: Առավելագույն բարձրությունը 3937 մ է (Քաջքար լեռ):
Լճերն են Սևան, Վան, Ուրմիա:
Ուրմիա մեծն է, ջուրը շատ աղի է: Վանա լիճը նույնպես աղի է:
Սևանի լիճը քաղցրահամ ջրով լիճ է, որը նաև կոչվում է Գեղամա կամ Գեղարքունյաց ծով։ Հայտնի է իշխան ձկան համար։ Հիմա միայն այս լիճն է մեր մոտ։
Եփրատը համարվում է մայր գետը, որովհետ ամբողջովին հոսում է հայկական լեռնաշխարհով։ Տիգրիս,
Երասխ (Արաքս),
Ճորոխ,
Կուր։
Մասիս (5165 մ), Նեմրութ (4821 մ),
Սիփան (4434 մ),
Արագած (4090 մ),