1․ Բացատրի՛ր բանաստեղծությունը։
Սահյանը պատմում է Հայաստանի մասին, այն հին տարիները երբ ժայռերում փորված էր մի տուն, թեքված մատուռը և այլն: Վերհիշում էր նաև լքված թոնիրը, վարսաթափ մասրենու թուփը, և ուշացած ձիերի դոփյունը: Բանաստեղծության վերջում ակնթարթորեն փոխվում է գրողի տրամադրությունը, նա սկսում է քնքշորեն շարունակել պատմել իր Հայրենիքի մասին
2․ Անծանոթ բառերը դուրս գրիր և բառարանի օգնությամբ բացատրի`ր:
Վարսաթափ — մազերը թափված, հերաթափ
Ցուպ — ձեռնափայտ
Մատուռ — առհասարակ՝ փոքրիկ աղոթատեղի
Խուփ — կափարիչ, կափույր,
3․ Գտիր այն մակդիրները, որոնք Հայաստանի բնությունն են ներկայացնում: Ըստ բանաստեղծության՝ ինչպիսի՞ն է այն:
4․ Տրված պատկերները բացատրիր.
լքված թոնիր -չգործող թոնիր, որը վաղուց չեն օգտագործել
մամռոտած խուփ — այնքան հին է, որ նրա վրա մամուռ է առաջացել
խոռոչում մասրենու վարսաթափ թուփ — վաղուց չմշակաց, արև չտեսած մասրենու թուփ, որը արդեն էլ չկա
աշխարհի քարերին մաշված —
աշխարհից խռոված ցուպ —
5․ Բանաստեղծության մեջ ի՞նչ զգացում է արտահայտված:
Այս բանաստեղծության մեջ արտահայտված է կարոտը: Գրողը փորձում է հիշել իր հայրենիքը, կարոտով վերհիշում է իր հիշողությունները, երանի տալիս մի օրով վերադառնալ այդ տարիներին:
1․ Բանաստեղծությունից դուրս գրիր 5 բայ` նշելով դեմքը, թիվը, ժամանակը: