Թարգմանություն

Притча о жизни: Мастер и официантка

Առակ կյանքի մասին։ Վարպետն ու մատուցողուհինը

Вернувшись из поездки, Мастер рассказал о происшедшей с ним истории, которая, как он считал, могла бы стать метафорой самой жизни:

Ճանապարհից վերադառնալով, Վարպետը ասաց իր հետ տեղի ունեցող մի պատմություն, որը, ինչպես նա կարծում էր, կարող էր համարվել կյանքի մետաֆորը․

Во время короткой остановки он направился в уютное кафе. В меню были аппетитные супы, острые приправы и другие заманчивые блюда.

Կարճ կանգառի ժամանակ նա գնաց մի հարմարավետ սրճարան։ Ընտրանցանկում կար ախորժալի ապուրներ, կճու համեմունքներ և այլ գայթակղիչ ճաշատեսակներ։

Мастер заказал суп. — Вы из этого автобуса? — учтиво спросила почтенного вида официантка. Мастер кивнул. — Тогда супа нет. — А распаренный рис с соусом кэрри? — спросил удивленный Мастер.

Վարպետը պատվիրեց ապուր։ — Դուք այս ավտոբուսից ե՞ք, — նրբորեն հարցրեց մատուցողուհին։ Վարպետը գլխով արեց։ — Ուրմեն ապուր չկա։ — Իսկ շոգեխաշած բրինձ կարի սոուսո՞վ: — Հարցրեց զարմացած Վարպետը։

— Нет, если вы из этого автобуса. Можете заказать только сэндвичи. На приготовление блюд я потратила целое утро, а у вас осталось не более десяти минут на то, чтобы поесть.

— Ոչ, եթե դուք այն ավտոբուսից եք։ ՄԻայն կարող եք պատվիրել սենդվիչներ։ Ճաշատեսակների պատրաստման համար ես ծաղսել եմ ամբողջ առավոտը, իսկ ձեր մոտ մնացել է տասը րոպե, որ հաց ուտեք։

Я не могу позволить вам есть блюдо, оценить вкус которого вы не сможете
Ես չեմ կարող թողնել ձեզ ուտել ճաշատեսակ, գնահատել համը որը դուք չեք կարող ժամանակի պակասության պատճառով։