• Ավատատիրության ձևավորումը Հայաստանում
Միջնադարում հողատիրության ձևերը բազմազան են։ Առավել մեծ տեսակարար կշիռ ունեին պետական՝ թագավորական, և ավատական խոշոր հողային տիրույթները։ Մեծ Հայքի գերագույն տերը հայոց թագավորն էր։ Ավատատիրության խորացման թագավորական կամ պետական հողերը մասնատվում էին, ծառայող ազնվականության հողատարակցներն աճում էին։
Տրդատ մեծը հողեր շնորհեց նաև եկեղեցուն։ Դրանով եկեղեցին նույնպես դարձավ հողի սեփականատեր։ Եկեղեցուն վճարվում էր բերքի մեկ տասներորդ մասը, որը կոչվում էր տասանորդ։
Հայաստանում հորից որդուն ժառանգաբար ացնող խոշոր մասնավոր հողերը կոչվում են հայրենական կամ հայրենիք։
Թագավորները հաճախակի հողային շնորհումներ էին կատարում։ Պայմանական հողատիրության այս կարքի կալվածքները կոչվում էին պարգևականք։
Առք ու վաճառքի ենթական հողերը կոչվում էին գանձագին։
• Քրիստոնեության ընդունումը որպես պետական կրոն
Տրդատ Մեծը իմանալով, որ Պարթև Անակի որդին Գրիգորը քրիստոնիա է։ Նրան ձեռփակալում է և հրամայում բանտարկել Խոր Վիրապում, որտեղ նա մնում է 13 տարի։
Մի օր Տրդատը որոշում է որսի գնալ, որտեղ էլ ծանր հիվանդանում է։ Նրա քրոջը՝ Խոսրով դուխտին տեսիլք է երևացել, որ Տրդատին և նրա այդ հիվանդացած մարդկանց կարող էր բուժել Գրիգորը։ Տրդատի հրամանով նրան խոր վիրապից ազատում են․ Գրիգորը բոլորին բուժում է և սկսում քրիստոնեական քարոզչությունը։
Հետագայում Տրդատ Մեծի Գրիգոր Լուսավորչի ջանքերով 301թ․-ին Հայաստանում, աշխարհում առաջինը, քրիստոնեությունը հռչակվեց պետական կրոն։
Արփինե Խաչատրյանի բլոգ 